Κάντε έρωτα αντί για πόλεμο, και όνειρα αντί για εφιάλτες..

Εσείς πιστεύετε στα θαύματα; Όχι σε κείνα τα μεγάλα, που πρέπει να προσευχηθείς για να γίνουν ή που γίνονται υπό προϋποθέσεις, αλλά στα άλλα, τα μικρά θαύματα.

Τα θαύματα που προέρχονται από τους γύρω σου εκεί που δεν το περιμένεις. Τις μέρες που νιώθεις ότι τίποτα δεν πάει καλά, η μια ατυχία διαδέχεται την άλλη, και χάνεις ελαφρώς την πίστη σου σε σένα και στους άλλους ανθρώπους.

Τότε, που έρχεται ένα αστείο μήνυμα από έναν φίλο, ένα ζεστό σχόλιο, ένα e-mail αναγνώρισης κάποιας δουλειάς που έχεις κάνει, μια ενδιαφέρουσα κουβέντα με φίλους, μια γνωριμία με ανθρώπους που μοιράζεστε τα ίδια όνειρα, μια υπενθύμιση για όσα είσαι, και για όσα είναι οι άλλοι. Και για όσα μπορούν να γίνουν.

Τότε που ξαναθυμάσαι, μέσα σε μια στιγμή, ότι η ζωή είναι τόσο ωραία που και να θέλεις να μην την αγαπήσεις, δεν θα σε αφήσει για πολύ.

Αυτά είναι τα άλλα, τα μικρά θαύματα. Αυτά που κάνουν τη λύπη χαμόγελο και το χαμόγελο  τρανταχτό γέλιο. Τα θαύματα που προέρχονται από τους ανθρώπους γύρω σου και μοσχοβολούν αγάπη, ζεστασιά και αλληλεγγύη. Τα μικρά θαύματα της καθημερινότητας.

Illustration by Christina Tsevis

Το νερό ως δημόσιο αγαθό: Πηγή ζωής ή μηχανή κέρδους;

Κίνημα για το νερό: Όσο παγκόσμιο, τόσο τοπικό

Εσύ τι θα απαντούσες στην ερώτηση: «Τι σημαίνει για σένα το νερό»; Το νερό είναι υγεία και χαρά, είναι πηγή ζωής,ανήκει σε όσους το πίνουν, και πολλά άλλα έγραφαν τα δεκάδες post-its που ήταν κρεμασμένα έξω από το κτίριο της ΕΥΑΘ, στις κινητοποιήσεις για την προάσπιση του νερού ως δημόσιου αγαθού που πραγματοποιήθηκαν την άνοιξη από την πρωτοβουλία S.O.S.ΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ. Η περίοδος ήταν ιδιαίτερα σημαντική καθώς έληγε η πρώτη φάση του διαγωνισμού για την εκδήλωση ενδιαφέροντος από ιδιώτες για την εξαγορά της πλειοψηφίας των μετοχών της ΕΥΑΘ, και κατά συνέπεια την ιδιωτικοποίησή της.

Uganda: ένας μικρός χαίρεται το μπάνιο του.
Photo by Στέλιος Παπαρδέλας.

Το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ δεν είναι καινούριο, όμως πριν από μερικούς μήνες επανήλθε στο προσκήνιο με την απόφαση της κυβέρνησης να πουλήσει σε ιδιώτες το 51% των μετοχών της εταιρείας ύδρευσης και αποχέτευσης Θεσσαλονίκης. Η ΕΥΑΘ βρίσκεται υπό τον έλεγχο του ΤΑΙΠΕΔ που αποφασίζει και την τιμολογιακή της πολιτική ήδη από το 2011, με σκοπό τη δρομολόγηση της ιδιωτικοποίησής της.

Και ενώ η κυβέρνηση δείχνει αυτήν τη φορά αποφασισμένη να προχωρήσει στην πώληση αυτού του τόσο βασικού και δημοσίου αγαθού που προσφέρεται στους πολίτες από μία κερδοφόρα επιχείρηση, το ίδιο αποφασισμένη εμφανίζεται και η πρωτοβουλία που έχει δημιουργηθεί στη Θεσσαλονίκη με σκοπό την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης, με κεντρικό σύνθημα S.O.S.ΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ. Η πρωτοβουλία αποτελείται από το ιδιαίτερα αγωνιστικό σωματείο των εργαζομένων της ΕΥΑΘ, καθώς και αρκετούς φορείς, οργανώσεις, συλλογικότητες και απλούς πολίτες που ενδιαφέρονται για το συγκεκριμένο ζήτημα, καθώς πρόκειται για θέμα που αφορά όλους τους κατοίκους του νομού Θεσσαλονίκης που υδρεύονται από την ΕΥΑΘ. Παράλληλα, η Κϊνηση 136 είναι μια πρωτοβουλία που διεκδικεί την εξαγορά της ΕΥΑΘ από τους ίδιους τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, μέσα από τη δημιουργία τοπικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων σε επίπεδο δήμων και δημοτικών διαμερισμάτων του νομού Θεσσαλονίκης.

Μέσα από τις κινητοποιήσεις που έχει πραγματοποιήσει η πρωτοβουλία S.O.S.ΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ, θέτει ένα πολύ σημαντικό, πλην παραμελημένο ζήτημα, τόσο από τις κεντρικές και τις τοπικές κυβερνήσεις, όσο και από τους ίδιους τους πολίτες που έχουν ξεχάσει να το διεκδικούν: αυτό το Δημοψηφίσματος, ώστε οι ίδιοι οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης να αποφασίσουν για το νερό που πίνουν. Παρ’ ότι αυτονόητο εκ πρώτης όψης, στην πράξη διόλου κατοχυρωμένο σαν δικαίωμα. Με ένα πρωτότυπο δρώμενο οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες ενημέρωσαν τον κόσμο και εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να πιέσουν τους Δήμους της Θεσσαλονίκης για την υιοθέτησή του.

Και πράγματι, το δημοτικό συμβούλιο του κεντρικού Δήμου Θεσσαλονίκης ψήφισε ήδη την πρόταση για δημοψήφισμα, μετά από αρκετές τοποθετήσεις όπου υποστηρίχθηκε η σημασία του νερού ως δημόσιου αγαθού. Παρά την ιστορική από πολλές απόψεις απόφαση, ο δρόμος μέχρι την πραγματοποίηση του δημοψηφίσματος παραμένει μεγάλος, ενώ μέχρι την τελική πολιτική απόφαση για τη διατήρηση του νερού ως δημόσιου αγαθού ακόμα μεγαλύτερος. Μέχρι τότε, ελπίζω όλοι οι πολίτες της πόλης να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, διεκδικώντας το δικαίωμά μας σε ένα πολύτιμο αγαθό που ανήκει σε όλους.

Info: Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τησελίδα της πρωτοβουλίας S.O.S.ΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ: http://sostetonero.blogspot.gr/, μέσω της οποίας μπορείτε επίσης να υπογράψετεστην πανευρωπαϊκή καμπάνια συλλογής υπογραφών:http://www.right2water.eu/. Για την Κίνηση 136 επισκεφτείτε: http://www.136.gr/

Δημοσιεύτηκε στο Τέχνες Ποικιλίες & Τσίπουρα - free press, Τεύχος Ιουνίου 2013.

Πώς γίνεται κάποιες φορές κάποιος τόσο ταλαιπωρημένος

Afghan girl by Steve McCurry, 1984.

να είναι τόσο όμορφος;

Εναλλακτικό Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας: μικροί αυτο'καλλιεργημένοι' σπόροι ελπίδας.

Σε έναν χώρο συμβολικό για τα κινήματα, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, στον χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού, το Εναλλακτικό Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας το τριήμερο 11-13 Οκτωβρίου 2013. Η περιοχή είναι γνωστή στους Αθηναίους, και όχι μόνο, για δύο σημαντικούς λόγους: για τους αγώνες ώστε να αποδοθεί το πρώην αεροδρόμιο στους κατοίκους Αττικής ως ελεύθερος χώρος και να γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο, και για τη λειτουργία μέσα στον χώρο του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού (ΜΚΙΕ), μιας κοινωνικής και αλληλέγγυας δομής για την περίθαλψη Ελλήνων και μεταναστών που βρίσκονται αποκλεισμένοι από το Σύστημα Υγείας της χώρας.

Γνωρίζοντας το μέγεθος της περιοχής του Ελληνικού οφείλω να ομολογήσω ότι περίμενα μια διοργάνωση που θα εκτείνεται σε έναν τεράστιο χώρο με πάμπολλα τραπεζάκια, παραγωγούς και συλλογικότητες. Φθάνοντας στο Φεστιβάλ συνάντησα έναν μικρό σχετικά χώρο που όμως με κέρδισε αμέσως με την ζεστή ατμόσφαιρα αλληλεγγύης που αναδυόταν από παντού και από όλους. Και συγκινήθηκα  ιδιαίτερα με την αλληλεγγύη προς τους αγώνες της Θεσσαλονίκης και Β. Ελλάδας: το τραπεζάκι της ΒΙΟΜΕ με τα φυσικά καθαριστικά που παράγουν και διακινούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, καθώς και το πανό αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Χαλκιδικής από την Επιτροπή  Αλληλεγγύης Αττικής.

Παρά τη μικρή σχετικά έκταση του χώρου και τη σχετικά ανεπίσημη αίσθηση που έπαιρνες από τη διοργάνωση, το πρόγραμμα του Φεστιβάλ ήταν εξαιρετικά γεμάτο και πλούσιο. Καθώς το μελετούσα και προσπαθούσα να σημειώσω τι από όλα με ενδιαφέρει αφού από το πρωί μέχρι το βράδυ γινόντουσαν ταυτόχρονα δύο συζητήσεις και ένα εργαστήριο, παρατήρησα με κάποια περηφάνια ότι ήταν ιδιαίτερα εμφανής η παρουσία πρωτοβουλιών και εγχειρημάτων από τη Θεσσαλονίκη. Εκπρόσωποι από το αυτοοργανωμένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, τον καταναλωτικό συνεταιρισμό ΒίοςCoop, την κίνηση 136 για το νερό, το Λαϊκό Πανεπιστήμιο για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, το συνεργατικό παντοπωλείο ΣΠΑΜΕ ήταν εκεί για να ενημερώσουν τον κόσμο για τις πρωτοβουλίες αυτές και την εξέλιξή τους μέχρι στιγμής.

Στο Φεστιβάλ συμμετείχαν επίσης συνεργατικές επιχειρήσεις, κολεκτίβες και συνεταιρισμοί από την Αθήνα και άλλα μέρη της Ελλάδας (π.χ. Πελοπόννησος, Κρήτη), ποδηλατικές ομάδες, οικοκοινότητες από όλη την Ελλάδα, εκπρόσωποι του Απλεπιστημίου Βολισσού στη Χίο, οι Ηλιόσποροι, η Τράπεζα Χρόνου, τα εναλλακτικά νομίσματα της Art Bank, το Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, και πολλοί άλλοι.

Εκτός από τις συζητήσεις και τις παρουσιάσεις από εκπροσώπους των παραπάνω πρωτοβουλιών, οι επισκέπτες του Φεστιβάλ είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν εργαστήρια acro-yoga, thai massage, ψυχοδράματος, παρασκευής σαπουνιού, σπιτικής οδοντόπαστας, βαρελόκηπου για καλλιέργεια φυτών και οικιακή κομποστοποίηση, παρουσίασης ηλιακού φούρνου, ηλιοθερμίας με κάτοπτρα, aircondition χωρίς ηλεκτρική ενέργεια(!), διατήρησης σπόρων από λαχανικά κ. ά.

Το πρόγραμμα ήταν τόσο πλούσιο που με δυσκολία προλάβαινες να φας για να μη χάσεις όλα όσα συνέβαιναν στο Φεστιβάλ, ενώ ήταν πολύ δύσκολο να προλάβεις να ενημερωθείς από τους εκπροσώπους των συλλογικοτήτων και να πάρεις φυλλάδια από όλες τις πρωτοβουλίες που συμμετείχαν. Μέσα σε όλα αυτά, βρήκα τον χρόνο να προσφέρω εθελοντική εργασία και να κερδίσω κουπόνια φαγητού ώστε να γευτώ το πεντανόστιμο και αποκλειστικά vegan φαγητό χωρίς να πληρώσω χρήματα.

Εκτός από την εθελοντική εργασία ο κόσμος μπορούσε να προσφέρει μεταχειρισμένα αντικείμενα στο ανταλλακτικό παζάρι και να τα ανταλλάξει με άλλα αντικείμενα ή επίσης με κουπόνια φαγητού. Γενικώς επικρατούσε μια αρκετά χαλαρή στάση και πολλές φορές οι διοργανωτές και οι εθελοντές προέτρεπαν τον κόσμο να πάρει παραπάνω αντικείμενα από όσα είχε φέρει για να ανταλλάξει. Παρά τα πιθανά προβλήματα συντονισμού ή κόστους που θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα τέτοιο σύστημα, ήταν πάντως ιδιαίτερα απλόχερη η γενναιοδωρία και αλληλεγγύη με την οποία σε αντιμετώπιζαν.

Μετά από τρεις γεμάτες ημέρες με συζητήσεις, νέες ιδέες, ελπίδα και αισιοδοξία για τη δυνατότητα ύπαρξης ενός διαφορετικού μοντέλου παραγωγής και διανομής των προιόντων, καθώς και μιας πιο ανθρώπινης ζωής, ήρθε η ώρα να αφήσω το Φεστιβάλ και να δω λίγη από την Αθήνα που είχα να επισκεφτώ καιρό. Καθώς περπατούσα στους δρόμους της Αθήνας είδα εικόνες χαράς και αισιοδοξίας, καθώς και εικόνες δυστυχίας και ασχήμιας.

Θα μπορούσαν άραγε οι ιδέες και οι πρωτοβουλίες που παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ να αποτελέσουν σπόρους γένεσης ενός κινήματος που θα δώσει λύση σε όλους τους ανθρώπους που βασανίζονται καθημερινά και να εξαλείψει από μπροστά μας όλες τις άσχημες εικόνες; Δύσκολο να απαντηθεί, πάντως ο χώρος και οι άνθρωποι που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ ήταν σαν μια νησίδα ανθρωπιάς δίπλα σε έναν απάνθρωπο κόσμο, μια σπίθα εμπιστοσύνης ότι ένας άλλος κόσμος μπορεί να είναι τελικά εφικτός: ένας κόσμος που θα βασίζεται στην εμπιστοσύνη και τον σεβασμό προς όλους, αντί για την εκμετάλλευση και τον αποκλεισμό.

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας

Δείτε βίντεο από το Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας

Έφθασα στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά στις 6.00 το απόγευμα και γύρισα στο σπίτι μου στις 4.00 τα ξημερώματα, συμπληρώνοντας πάνω από 10 ώρες ορθοστασίας μέσα στο τσουχτερό κρύο. Το περπάτημα όμως που έκανα στον γυρισμό ήταν το πιο ανάλαφρο και ζεστό που έχω κάνει εδώ και καιρό. Η βραδιά ήταν μαγική από κάθε άποψη: η ατμόσφαιρα μέσα στο στρατόπεδο, το πλήθος του κόσμου, τα χαμόγελα, οι φίλοι και οι γνωστοί που συναντούσες σε κάθε σου βήμα, ο αριθμός και η διάθεση των εθελοντών, τα λόγια και το πάθος των καλλιτεχνών, οι χαιρετισμοί των αγωνιστών, τα τραγούδια, η μουσική, ο χορός.

Κι ας κουραστήκαμε από το ατελείωτο πήγαινε έλα ανάμεσα στη λαοθάλασσα, από το σερβίρισμα σε χιλιάδες κόσμο, από την ορθοστασία μέσα στο κρύο. Άλλωστε τι σημασία έχουν αυτά, όταν γνωρίζεις ότι αποτελείς μέρος ενός τεράστιου και δίκαιου αγώνα για τη ζωή και τον τόπο χιλιάδων ανθρώπων, το περιβάλλον και την υγεία τους, τις μελλοντικές γενιές, την τοπική οικονομία ενός τόπου που εξυμνούμε με τη φράση που έχει περάσει από τα χείλια όλων μας: «Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει»! Όταν ο παλμός ενός από τα δυναμικότερα κινήματα των τελευταίων ετών στη Θεσσαλονίκη έχει γίνει ένα με τον παλμό της δικής σου καρδιάς, όταν έχεις ανέβει στον Κάκαβο και έχεις ενώσει τη γροθιά σου με τη γροθιά των κατοίκων της Χαλκιδικής, όταν έχεις δακρύσει και έχεις τρέξει μαζί τους για να σωθείς από τα δακρυγόνα και τα γκλομπς των αστυνομικών μέσα στο αρχέγονο δάσος των Σκουριών.

Θυμάμαι έντονα την απογοήτευση το βράδυ της 21^ης Οκτωβρίου 2012, μετά από το ανθρωποκυνηγητό μέσα στο δάσος. Την αίσθηση ότι πρόκειται για έναν δίκαιο και ειρηνικό αγώνα που φαίνεται πολύ αδύναμος για να εναντιωθεί μπροστά στα ογκολιθικά συμφέροντα της πολυεθνικής εταιρείας και όσων την στηρίζουν, μπροστά στον εξοπλισμό και την απανθρωπιά των αστυνομικών που έχουν πάρει διαταγές να συντρίψουν το κίνημα πάσει θυσία. Κι όμως τα γεγονότα και η τεράστια κινητοποίηση που ακολούθησαν τους επόμενους μήνες διέψευσαν παταγωδώς αυτήν την αίσθηση. Με επισφράγισμα την προχθεσινή συναυλία στο πρώην στρατόπεδο του Παύλου Μελά. Μια συναυλία που ανάγκασε όλους να μιλήσουν γι’ αυτήν. Ακόμα και όσους μέχρι τώρα κρατούσαν ουδέτερη στάση ή απέφευγαν να πάρουν θέση απέναντι στην εξόρυξη χρυσού, ακόμα και δημοσιογραφικά μέσα που ασκούν επιλεκτική δημοσιογραφία, ακόμα και το Mega που γελοιοποιήθηκε μετρώντας 2000 θεατές σε μια συναυλία που ξεπερνούσε τους 30000 σύμφωνα με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις.

Στο ξεκίνημα της συναυλίας ο Αποστολάκης από τους Χαίνηδες έκλεισε τον συγκινητικό χαιρετισμό του προς τον κόσμο με τα εξής λόγια: «Δεν θα σας ευχηθώ να έχετε τίποτα. Αυτό που έχουμε είναι μονάχα ό,τι κερδίζουμε.» Το κίνημα κατά της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική το γνωρίζει πολύ καλά και το έχει κάνει πράξη με τον πιο συνεπή και αυθεντικό τρόπο. Γι’ αυτό και έχει κερδίσει την μαζική και πιστή υποστήριξη τόσου κόσμου.

Photos by ChristinSa

Μπορεί το καλοκαίρι να τελείωσε, όμως η περίοδος που ξεκινάει μπορεί να είναι από τις πιο δημιουργικές της χρονιάς εάν ενεργοποιηθούμε σε όσα γίνονται γύρω μας και μπούμε στη διαδικασία να αφουγκραστούμε τις ανάγκες μας, ψυχής και σώματος.

Να λοιπόν μερικές ιδέες για να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η χρονιά που έρχεται και να αξιοποιηθούν δημιουργικά η ενέργεια και ο χρόνος μας!

1. Ξεκινήστε ανακύκλωση. Αν κάνετε ήδη ανακύκλωση συσκευασιών, ανακαλύψτε τρόπους οικιακής κομποστοποίησης. Θα εκπλαγείτε με τον όγκο των απορριμάτων που δε χρειάζεται να πεταχτούν, αλλά μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν!
2. Χορέψτε, όπου και όποτε σας δίνεται η ευκαιρία. Κατά προτίμηση όσο πιο ανεξέλεγκτα επιτρέπουν οι περιστάσεις, και λίγο παραπάνω.
3. Κόψτε το κάπνισμα. Όχι με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού τσιγάρου, αλλά με τη βοήθεια φίλων και δραστηριοτήτων που θα σας κάνουν να … ξεχάσετε ότι κάποτε καπνίζατε!
4. Γνωρίστε και εμπλακείτε σε συλλογικότητες, οργανώσεις, κινήσεις πολιτών και ομάδες που προσπαθούν να αλλάξουν τα πράγματα, είτε στη ζωή κάποιων ανθρώπων, είτε  στη ζωή μέσα στην πόλη.
5. Αρχίστε ένα νέο χόμπυ. Δε χρειάζεται να σας κοστίσει μια περιουσία, μπορείτε να το κάνετε δωρεάν σε κάποιον κοινωνικό χώρο ή με κάποιον εναλλακτικό τρόπο, π.χ. στο δίκτυο ΚΟΙΝΟ με ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών.
6. Δώστε χώρο και χρόνο στις σκέψεις σας.  Σκεφτείτε και αφουγκραστείτε αυτά που νιώθετε και αυτά που θα θέλατε να κάνετε, και στη συνέχεια μοιραστείτε τα, συζητώντας με φίλους ή γράφοντας γι’ αυτά.
7. Κλείστε την τηλεόραση. Διαβάστε, γράψτε, βγάλτε φωτογραφίες, χορέψτε, κάντε ποδήλατο, μιλήστε με φίλους, κάντε έρωτα.
8. Ξεκινήστε να γυμνάζεστε. Όσο σημαντικό είναι να νιώθουμε άνετα και να αγαπάμε το σώμα μας όπως είναι, άλλο τόσο είναι να το να το φροντίζουμε, να το βελτιώνουμε και να νοιαζόμαστε γι’ αυτό. Άλλωστε όσο περισσότερο αγαπάμε κάτι, τόσο περισσότερο θέλουμε να το φροντίζουμε.
9. Γίνετε πιο ανοιχτοί και πιο ανεκτικοί σε ό,τι νέο ή διαφορετικό συναντάτε γύρω σας. Μόνο το νέο και το διαφορετικό μπορεί να μας εξελίξει πραγματικά.
10. Ερωτευτείτε! Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει η νέα φθινοπωρινή χρονιά και να είναι όσο πιο δημιουργική γίνεται. Είναι αυτό που σε χτυπάει εκεί που δεν το περιμένεις και κάνει το φθινόπωρο να μοιάζει με άνοιξη.

Photography by Caitlin Worthington

Μπροστά στις κάννες των όπλων τους θα απαντάμε με τέχνη, δράση, δημιουργία, αλληλεγγύη και ανυπακοή.

Ethereal Illustration by Eibatova Karina
http://www.flickr.com/photos/eika_dopludo/

Για φαντάσου.

Photo by ChristinSa

Οι φωτογραφίες του βραβείου Pictet στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης

Munem Wasif – Water 2009

Ed Kashi – Earth 2010

Chris Jordan – Growth 2011

Simon Norfolk – Power 2013

Το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης παρουσιάζει έκθεση φωτογραφίας με τα έργα από τις φωτογραφικές αποστολές των Munem Wasif, Ed Kashi, Chris Jordan, Simon Norfolk (σε προβολή), που διοργανώθηκαν στο πλαίσιο του διεθνούς βραβείου Prix Pictet, συνεχίζοντας τη συνεργασία του με την ελβετική τράπεζα Pictet και την Candlestar (Λονδίνο).

Παράλληλα, παρουσιάζονται σε βιντεοπροβολή τα έργα των 12 φωτογράφων (Robert Adams, Daniel Beltrá, Mohamed Bourouissa, Philippe Chancel, Edmund Clark, Carl De Keyzer, Luc Delahaye, Rena Effendi, Jacqueline Hassink, An-My Lê, Joel Sternfeld, Guy Tillim) που επιλέχθηκαν στην τελική φάση του τέταρτου βραβείου Pictet με θέμα «Power / Δύναμη».

Το Βραβείο Pictet (www.prixpictet.com)

Το Βραβείο Pictet (Prix Pictet) αποτελεί ένα παγκόσμιο βραβείο για τη φωτογραφία και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Σκοπός του βραβείου είναι να επιστήσει την προσοχή του κοινού παγκοσμίως στις κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις της νέας χιλιετίας, χρησιμοποιώντας τη δύναμη της φωτογραφίας.
Ο πρώτος κύκλος του βραβείου είχε ως θέμα του το «Νερό (Water)», ο δεύτερος τη «Γη(Earth)», ο τρίτος την «Ανάπτυξη (Growth)» και ο τέταρτος τη «Δύναμη (Power)».

Το βραβείο αποτελείται από δύο μέρη: ένα χρηματικό έπαθλο (100.000 ελβετικά φράγκα) που απονέμεται σε εκείνον φωτογράφο ο οποίος, σύμφωνα με τη γνώμη μιας ανεξάρτητης επιτροπής, παρήγαγε μια σειρά έργων που ανταποκρίνεται πιο πειστικά στο εκάστοτε θέμα του βραβείου, και τη φωτογραφική αποστολή (commission), η οποία αποτελεί μια μορφή πρόσκλησης από τους μετόχους της Τράπεζας Pictet & Cie σε έναν από τους φωτογράφους της τελικής φάσης του κάθε βραβείου να ταξιδέψει και να φωτογραφίσει μια συγκεκριμένη περιοχή, όπου η Τράπεζα υποστηρίζει ένα σχέδιο βιωσιμότητας.


Το Βραβείο Pictet στο ΜΦΘ

Στην έκθεση αυτή παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι εργασίες των Munem Wasif, Ed Kashi, Chris Jordan και Simon Norfolk, στους οποίους ανατέθηκε να φωτογραφίσουν στο Μπαγκλαντές, τη Μαδαγασκάρη, την Κένυα και το Αφγανιστάν αντίστοιχα στους τέσσερις κύκλους του Βραβείου.
Σημειώνεται ότι η εργασία του πολυβραβευμένου δημιουργού Simon Norfolk, που παρουσιάζεται σε προβολή, παρουσιάστηκε επίσης σε προβολή στο φεστιβάλ φωτογραφίας “Les Rencontres d’Arles” στη Γαλλία τον Ιούλιο του 2013 και προγραμματίζεται να εκτεθεί στο Somerset House στο Λονδίνο τον Οκτώβριο του 2013.

Η έκθεση του ΜΦΘ περιλαμβάνει επίσης και βιντεοπροβολή με τα έργα των φωτογράφων (Robert Adams, Daniel Beltrá, Mohamed Bourouissa, Philippe Chancel, Edmund Clark, Carl De Keyzer, Luc Delahaye, Rena Effendi, Jacqueline Hassink, An-My Lê, Joel Sternfeld, Guy Tillim) που επιλέχθηκαν στην τελική φάση του τέταρτου βραβείου Pictet με θέμα τη «Δύναμη».

Η έκθεση αυτή δεν αποτελεί την πρώτη συνεργασία του ΜΦΘ με το διεθνές Βραβείο Pictet. Το ΜΦΘ, στο πλαίσιο του εκθεσιακού του κύκλου «Τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης και ο άνθρωπος», παρουσίασε τις εκθέσεις «Νερό-Ρεύματα» (2008-2009) και «Γη-Ίχνη» (2009-2010), το ένα μέρος των οποίων περιελάμβανε τα έργα των φωτογράφων που επιλέχθηκαν στην τελική φάση του Βραβείου Pictet και το άλλο – παραγωγή του Μουσείου – έργα Ελλήνων και ξένων δημιουργών. Παράλληλα, το 2011 παρουσίασε την έκθεση «Ανάπτυξη», η οποία δεν εντάχθηκε στο συγκεκριμένο κύκλο του Μουσείου και περιελάμβανε μόνο τα έργα του Βραβείου Pictet.
----------------------------------------------------------

Munem Wasif – Αλμυρά Δάκρυα: Ζωές ξεχασμένες στη Σαθκίρα του Μπανγκλαντές

Φωτογραφική αποστολή: Νερό

Οι εικόνες του Munem Wasif είναι από την περιοχή της Σαθκίρα του νοτιοδυτικού Μπανγκλαντές. Eκεί κάθε χρόνο, χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από ασθένειες που σχετίζονται με το νερό, οι οποίες θα μπορούσαν εύκολα να αποφευχθούν. Ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της ανεξέλεγκτης καλλιέργειας γαρίδας, η περιοχή μαστίζεται συχνά από φυσικές καταστροφές, υφίσταται ακανόνιστες, ζημιογόνες βροχοπτώσεις, και μία σταθερή αύξηση στην αλμυρότητα των υδάτινων πόρων της. Οι καθιερωμένες δομές εργασίες και οι κοινωνικοί ιστοί που βασίζονταν άλλοτε σε αυτές, έχουν καταστρατηγηθεί. Η αγροτική εργασία έχει υποβαθμιστεί σε εποχιακή ενασχόληση και πολλοί είναι εκείνοι που επιχειρούν να διανύσουν τεράστιες αποστάσεις προς εύρεση πόσιμου νερού, ψαριών και οικοδομικών υλικών – «ανέσεις» που μπορούσαν να βρουν πολύ ευκολότερα στο παρελθόν. Αναγκασμένοι σε ένα τέτοιο τρόπο ζωής εκτίθενται σε μία τρομακτική σειρά, ασυνήθιστων ίσως, κινδύνων, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων από σκυλόψαρα, βασιλικές κόμπρες αλλά ακόμη και από την υπό εξαφάνιση τίγρη της Βεγγάλης.
Το φωτογραφικό αποτέλεσμα αποτελεί ένα σπαρακτικό, αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητο κάλεσμα για δράση.

Ed Kashi - Μαδαγασκάρη: Μια χώρα εκτός ισορροπίας

Φωτογραφική αποστολή: Γη

Η Μαγαδασκάρη ανήκει, σύμφωνα με επιστήμονες, στις τρεις σημαντικότερες, όσον αφορά τη βιοποικιλότητά της, περιοχές του πλανήτη. Ταυτόχρονα, βρίσκεται και στη λίστα με τις πιο φτωχές και περιβαλλοντικά προβληματικές χώρες στον κόσμο. Μέσα από τις εικόνες του Ed Kashi μπορεί κανείς να δει την απειλούμενη ομορφιά του νησιού αυτού. «Η αποστολή αυτή για το Βραβείο Pictet βρίσκεται σε ευθεία σχέση με την κραυγή που ακούγεται παγκοσμίως ζητώντας να σταματήσουμε και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, όπως ορίζονται από τους αξιοπρεπείς και γεμάτους ζωντάνια κατοίκους της νοτιοανατολικής Μαγαδασκάρης», λέει o Kashi.

Chris Jordan – Ushirikiano: Χτίζοντας ένα Βιώσιμο Μέλλον στη Βόρεια Κένυα

Φωτογραφική αποστολή: Ανάπτυξη

Ο Chris Jordan ονομάζει τη σειρά φωτογραφιών του στην Κένυα, Ushirikiano. Η λέξη σημαίνει «συνεργασία» στα σουαχίλι. Το έργο του επικεντρώνεται στην επισφαλή ύπαρξη και διαβίωση των κοινοτήτων της βόρειας Κένυας, η οποία μαστίζεται από καταστροφική ξηρασία. Ο ίδιος εξηγεί: «Η ανάθεση του Prix Pictet ήταν ένα σαφάρι χιλίων μιλίων σε μορφή φωτο-ντοκιμαντέρ και σε μέρη της Κένυας όπου σπάνια βλέπουν οι τουρίστες. Εκεί συνάντησα μη-κυβερνητικούς οργανισμούς να δουλεύουν με τις τοπικές φυλές, για να δημιουργήσουν έναν βιώσιμο τρόπο ζωής, βασισμένο στη μέριμνα και την διάσωση του περιβάλλοντος, την προστασία της άγριας ζωής και την ειρήνη. Παρά τις τεράστιες αντιξοότητες – μεταξύ των οποίων η φτώχεια, η ξηρασία, το παράνομο κυνήγι άγριων ζώων – καθώς και την εισβολή αμφίβολης ποιότητας θρησκευτικής, εμπορικής και εκπαιδευτκής κουλτούρας, αυτή η ήσυχη, μικρής εμβέλειας επανάσταση, της οποίας ηγούνται οι γέροντες των φυλών, φέρνει σταδιακά ειρήνη και σταθερότητα σε μία μεγάλη περιοχή της Κένυας. Αποτελεί ίσως ειρωνεία το ότι οι πιθανότητες επιτυχίας τους μακροπρόθεσμα, εξαρτάται κυρίως από εμάς, τον υποτιθέμενο ανεπτυγμένο κόσμο και το κατά πόσο μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που ζούμε, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό το κομμάτι της Κένυας ρημάζεται ολοένα και περισσότερο από τις συνέπειες της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής.»

Simon Norfolk – Η εποχή της καταστροφής

Φωτογραφική αποστολή: Δύναμη

Οι φωτογραφίες του Simon Norfolk είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς ταξιδιών στο Αφγανιστάν, στην περιοχή Bamyan, τα οποία υποστηρίχθηκαν από την ανθρωπιστική οργάνωση “Medair” που έχει την έδρα της στην Ελβετία και αποτελεί εταίρο του Prix Pictet για τον τέταρτο κύκλο του βραβείου. Η “Medair” δραστηριοποιείται στο Αφγανιστάν από το 1996, βοηθώντας τις τοπικές κοινότητες να μάθουν τεχνικές επιβίωσης απέναντι σε φυσικές καταστροφές. Επίσης, διδάσκει και εφαρμόζει στρατηγικές Μείωσης Ρίσκου Καταστροφής, όπως είναι η δημιουργία υποδομών πρόληψης πλημμύρας, έτσι ώστε οι κοινότητες να έχουν τη δύναμη να προστατευθούν από μελλοντικές απειλές.

INFO:

http://www.thmphoto.gr/

http://www.prixpictet.com/portfolios/

The place with the five beaches and one natural pool.

Photo by ChristinSa

Δοκιμάσατε ποτέ αφού ξεφλουδίσετε το αγγουράκι για τη σαλάτα να μην πετάξετε τη φλούδα, αλλά να τη χρησιμοποιήσετε για να δροσιστείτε; Κόψτε σε μικρές ή μεγαλύτερες λωρίδες και ακουμπήστε μία από αυτές πάνω στο πρόσωπό σας. Η αίσθηση δροσιάς είναι φανταστική, ακόμα και αν το αγγουράκι βρισκόταν εκτός ψυγείου! Ξεκινήστε από το μέτωπο και περάστε με τη φλούδα ολόκληρο το πρόσωπο και το λαιμό για μια άμεση αίσθηση δροσιάς και ευεξίας. Είναι το μυστικό της μητέρας μου και το κάνει κάθε φορά που ξεφλουδίζει αγγουράκι. Στη συνέχεια μπορείτε να συνεχίσετε και με το υπόλοιπο σώμα, ιδανική περιποίηση για μετά το καλοκαίρι που το σώμα έχει χορτάσει άπλετη ζέστη και ήλιο. Τελειώστε αυτό το μικρό τελετουργικό χαλάρωσης ξαπλώνοντας και τοποθετώντας τις φλούδες πάνω σε κλειστά μάτια για μερικά λεπτά. Θα νιώσετε πολύ πιο φρέσκοι μόλις σηκωθείτε! Extra tip: για ακόμα μεγαλύτερη χαλάρωση κάντε όλο το παραπάνω εντελώς γυμνοί! ;)

No matter it is already the first of September, a part of thought will remain there.. At least, until next summer.

Nisyros island, Dodekanese, Greece
Photo by ChristinSa

Sun = warmth, source of life, earth connection
Tousle = disarrange, mingle, put in disorder
Sun-Tousled.

Photo by ChristinSa