Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Όντα που αισθάνονται, όχι κρέας για τα πιάτα μας.

Κάθε λεπτό 1680 ζώα σφάζονται για την τροφή μας, με τα περισσότερα να θανατώνονται σχεδόν μόλις ενηλικιωθούν ή και μικρότερα, πολύ συχνά με εξαιρετικά βάναυσους ή και με παράνομους τρόπους, έχοντας τις πλήρεις αισθήσεις τους. Η βιομηχανία αυγών θανατώνει ζωντανά εκατομμύρια αρσενικά κοτόπουλα, επειδή δεν παράγουν αβγά και άρα δεν της αποφέρουν κέρδος. Και αυτό το Πάσχα στην Ελλάδα πάνω από 2 εκατομμύρια αμνοερίφια θα θανατωθούν για το πασχαλινό τραπέζι, ενώ η ετήσια σφαγή ζώων παγκοσμίως ξεπερνάει τα 50 δισεκατομμύρια ζώα.

Τι είναι αυτό που μας κάνει να διαχωρίζουμε τα ζώα σε ζώα συντροφιάς που αξίζουν την αγάπη και τη φροντίδα μας και να θανατώνουμε άλλα ζώα με σκοπό το κέρδος και τη γευστική ικανοποίησή μας; Από την άλλη τι είναι αυτό που κάνει ορισμένους λαούς της Ανατολής να διαχωρίζουν τα ζώα με τον αντίθετο τρόπο, θεωρώντας ιερά ζώα τις αγελάδες και θανατώνοντας ζώα όπως σκύλους για το τραπέζι τους; Πώς και πότε μάθαμε να μη συγκινούμαστε μπροστά στη σφαγή ενός ζώου που θα γίνει κρέας στο πιάτο μας, αλλά να μας συγκινεί το σκυλάκι που παίζει μαζί μας και με τα παιδιά μας; Παραβλέποντας μάλιστα το γεγονός ότι ζώα όπως τα γουρούνια μπορούν να μάθουν τριπλάσιες εντολές από έναν σκύλο και να τις θυμούνται έως τρία χρόνια.

Η χορτοφαγία και ο βιγκανισμός (ή αλλιώς αυστηρή χορτοφαγία) σαν στάση ζωής πρεσβεύουν την ισότητα και τον σεβασμό απέναντι σε όλα τα ανθρώπινα και μη ανθρώπινα όντα, ενώ καταδικάζουν το γεγονός ότι στη βιομηχανία κρέατος και σε άλλες βιομηχανίες (κτηνοτροφία, καλλυντικών, φαρμάκων, γούνας) κάποια ζώα προορίζονται προς εκμετάλλευση και θανάτωση από τον άνθρωπο με σκοπό το κέρδος.

Αυτό το Πάσχα … δεν υπάρχει δικαιολογία για τη θυσία τους.
Είναι όντα που αισθάνονται, όχι κρέας για τα πιάτα μας.


Πηγές:
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=314859 
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=86874
http://www.eyedoll.gr/ngine/article/3074
http://www.zoosos.gr/article/1422/pasha-gia-t-arnakia



Poster by Cris Goudi

Poster by Cris Goudi

Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Προχθές το βράδυ γυρνούσα σπίτι μου με το ποδήλατο και με εντυπωσίασε η επιστράτευση αστυνομικών δυνάμεων σε ολόκληρη την οδό Κεραμοπούλου (που βρίσκεται στο πάνω μέρος της πλατείας Αγ. Σοφίας), στο κέντρο. Υπήρχε κλούβα παρκαρισμένη στη μέση της οδού και διμοιρία παραταγμένη κατά μήκος, με 3-4 αστυνομικούς σε κάθε γωνία με τους κάθετους δρόμους.

Πλησίασα έναν από αυτούς για να ρωτήσω:
-Γιατί υπάρχει αστυνομία; Έγινε κάτι;
-Όχι μην ανησυχείτε καθόλου, δε συνέβη απολύτως τίποτα.
- Και τότε, γιατί τόση αστυνομία, τι συμβαίνει;
-Κοιτάξτε να δείτε, η παρουσία της αστυνομίας θα συνεχιστεί, και μάλιστα θα εντατικοποιηθεί το επόμενο χρονικό διάστημα, με αλλαγή βάρδιας στο σημείο αλλά με συνεχή παρουσία στην περιοχή. Εσείς όμως μπορείτε να είστε ήσυχη, η περιοχή είναι απολύτως ασφαλής.
-Όταν λέτε το επόμενο χρονικό διάστημα, εννοείτε καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας;
-Όχι, όλη την περίοδο μέχρι την ημερομηνία των εκλογών.
-Καλά, και μέχρι τις εκλογές θα είναι η γειτονιά έτσι, γεμάτη αστυνομία σε μόνιμη βάση; Για ποιο λόγο;
-Επειδή υπήρξαν περιστατικά κατάληψης πολιτικών γραφείων από ανθρώπους, που βέβαια κι εκείνοι ως εργαζόμενοι διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους, και η περιοχή εδώ έχει πολλά πολιτικά γραφεία. Εσείς όμως δε χρειάζεται να ανησυχείτε καθόλου, η περιοχή είναι ασφαλής και μπορείτε να συνεχίσετε ήσυχη τη βόλτα σας.

Τι παράλογο και ειρωνικό.. ένα πολιτικό σύστημα που έχει χάσει τη ‘νομιμότητά’ του στα μάτια των πολιτών, θωρακίζεται για να προστατευθεί απέναντί τους (αντί να συμβαίνει το αντίθετο) χρησιμοποιώντας αστυνομοκρατία και καταστολή την περίοδο άσκησης του πιο σημαντικού δημοκρατικού δικαιώματος, δηλαδή των εκλογών.