Προχθές το βράδυ γυρνούσα σπίτι μου με το ποδήλατο και με εντυπωσίασε η επιστράτευση αστυνομικών δυνάμεων σε ολόκληρη την οδό Κεραμοπούλου (που βρίσκεται στο πάνω μέρος της πλατείας Αγ. Σοφίας), στο κέντρο. Υπήρχε κλούβα παρκαρισμένη στη μέση της οδού και διμοιρία παραταγμένη κατά μήκος, με 3-4 αστυνομικούς σε κάθε γωνία με τους κάθετους δρόμους.

Πλησίασα έναν από αυτούς για να ρωτήσω:
-Γιατί υπάρχει αστυνομία; Έγινε κάτι;
-Όχι μην ανησυχείτε καθόλου, δε συνέβη απολύτως τίποτα.
- Και τότε, γιατί τόση αστυνομία, τι συμβαίνει;
-Κοιτάξτε να δείτε, η παρουσία της αστυνομίας θα συνεχιστεί, και μάλιστα θα εντατικοποιηθεί το επόμενο χρονικό διάστημα, με αλλαγή βάρδιας στο σημείο αλλά με συνεχή παρουσία στην περιοχή. Εσείς όμως μπορείτε να είστε ήσυχη, η περιοχή είναι απολύτως ασφαλής.
-Όταν λέτε το επόμενο χρονικό διάστημα, εννοείτε καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας;
-Όχι, όλη την περίοδο μέχρι την ημερομηνία των εκλογών.
-Καλά, και μέχρι τις εκλογές θα είναι η γειτονιά έτσι, γεμάτη αστυνομία σε μόνιμη βάση; Για ποιο λόγο;
-Επειδή υπήρξαν περιστατικά κατάληψης πολιτικών γραφείων από ανθρώπους, που βέβαια κι εκείνοι ως εργαζόμενοι διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους, και η περιοχή εδώ έχει πολλά πολιτικά γραφεία. Εσείς όμως δε χρειάζεται να ανησυχείτε καθόλου, η περιοχή είναι ασφαλής και μπορείτε να συνεχίσετε ήσυχη τη βόλτα σας.

Τι παράλογο και ειρωνικό.. ένα πολιτικό σύστημα που έχει χάσει τη ‘νομιμότητά’ του στα μάτια των πολιτών, θωρακίζεται για να προστατευθεί απέναντί τους (αντί να συμβαίνει το αντίθετο) χρησιμοποιώντας αστυνομοκρατία και καταστολή την περίοδο άσκησης του πιο σημαντικού δημοκρατικού δικαιώματος, δηλαδή των εκλογών.