Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

;Ζωή;

Σήμερα ξύπνησα στις 6.30 το πρωί για να πάω να εκπληρώσω την υποχρέωσή μου ως επιτηρήτρια στην εξεταστική του Πα.Μακ. Όταν τράβηξα τις κουρτίνες, έξω έπεφτε χιόνι. Και την ώρα που ετοιμαζόμουν για να βγω έξω στο τσουχτερό κρύο πριν ακόμα ξημερώσει, σκεφτόμουν ότι είμαι τυχερή που δε χρειάζεται να το κάνω κάθε μέρα και γιατί πηγαίνω σε έναν χώρο εργασίας ελεύθερο από αρκετές απόψεις (αν και το να επιτηρείς φοιτητές/ριες εν ώρα εξετάσεων είναι από τις πιο βαρετές και ‘άσχημες’ ασχολίες που μπορεί να σου τύχουν).

Ταυτόχρονα σκεφτόμουν πώς μπορεί να ονομάζεται η ζωή που πρέπει να ξυπνάς στις 6.00 κάθε μέρα και να βγαίνεις στο κρύο για να πας να δουλέψεις σε μια επισφαλή εργασία, που συνοψίζεται στη προσπάθεια αύξησης του κέρδους ενός ή μερικών, άλλων ανθρώπων. Σκεφτόμουν τους άστεγους και όσους/ες κοιμούνται σε πλατείες και σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς. Τους τέσσερις μετανάστες και το ένα παιδί που έφυγαν χθες από το Ορφανοτροφείο για να διασχίσουν τα αφιλόξενα σύνορα.

Πώς μπορεί αυτό να ονομάζεται ζωή, όταν ζωή είναι:

ο έρωτας,
το χιόνι πάνω στο γρασίδι,
οι αγκαλιές κάτω από τα ζεστά σκεπάσματα μέχρι το πρωί,
τα φιλιά,
οι πολιτικές συζητήσεις,
οι συνελεύσεις γειτονιάς,
οι ατελείωτες βόλτες,                        
το γράψιμο στη μέση της νύχτας,
το διάβασμα χωρίς εξετάσεις,
η ελευθερία να τρέφεις την ψυχή σου μέχρι να γίνει φλόγα, ενάντια σε ό,τι επιμένει να την κρατάει σβηστή.


Πώς μπορεί να λέγεται ζωή κάτι που φτιάχτηκε χωρίς, και όχι για, εσένα...

A little bird told me...
by Pascal Campion

Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

But the fine lines on your face

What do you mostly love in me,
my eyelashes or my smile?

It is not your eyelashes nor your smile
that I mostly love in you
But the fine lines on your face
And the white colour of your hair,
what I most deeply like

For your eyelashes faced the world
And your smile its wonders described.
But among these lines a million stories have walked
And between these hairs a thousand tears dried.


In their depths humanity lies.

Photo by photographer Dorothea Lange
Family of migrant agricultural workers in California during the Great Depression, in the 30s