Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Η πρώτη μου γυμνή βόλτα μέσα στην πόλη ένα Αυγουστιάτικο βράδυ πέρσι το καλοκαίρι

Στη 1 Αυγούστου πέρσι το καλοκαίρι έκανα την πρώτη γυμνή μου βόλτα μέσα στην πόλη παρέα με τον Μιχάλη και τον Γιάννη στα πλαίσια του κινήματος του αστικού γυμνισμού.

Μέσα στα πλαίσια της δράσης ο Μιχάλης και ο Γιάννης πραγματοποιούν ολιγόλεπτες γυμνές βόλτες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, με σκοπό την αποδοχή του γυμνού τόσο στο ύπαιθρο, όσο και στο αστικό τοπίο. Την επόμενη μέρα της δράσης έγραψα ένα κείμενο για να περιγράψω τη δική μου εμπειρία από την γυμνή μας βόλτα και να μιλήσω για τη σημασία της απο-ενοχοποίησης του γυμνού σώματος γενικά, αλλά και ειδικότερα μέσα από τη ματιά μιας γυναίκας. Αυτό είναι το κείμενο που έγραψα πέρσι τον Αύγουστο για την πρώτη μου γυμνή βόλτα μέσα στην πόλη:

Αποφάσισα να συμμετέχω στη δράση για να διεκδικήσω την από-ενοχοποίηση και του γυναικείου γυμνού σώματος. Το γυμνό μας σώμα γίνεται συχνά αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα ΜΜΕ, τον χώρο της διαφήμισης, το lifestyle, τη βιομηχανία του γυμνού και της πορνογραφίας με σκοπό τη δημιουργία κέρδους, ενώ παράλληλα οδηγεί στην κατασκευή προτύπων ομορφιάς που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, ούτε με τη φυσικότητα και την αθωότητα του γυμνού μας σώματος. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό το γεγονός ότι το κατασκευασμένο, προκλητικό γυμνό που αποσκοπεί στη δημιουργία κέρδους υπάρχει γύρω μας παντού και θεωρείται φυσιολογικό και αποδεκτό, ενώ ταυτόχρονα το αθώο γυμνό, είτε στο ύπαιθρο, είτε στο αστικό τοπίο, θεωρείται παράνομο, διώκεται και γίνεται αντικείμενο κριτικής και σχολίων.

Το αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να αντιμετωπίζουμε το γυμνό μας σώμα με ντροπή, ενοχές, ανασφάλειες και άγχος, να καταπιεζόμαστε, και να οδηγούμαστε σε ακραίες συμπεριφορές που είτε είναι επικίνδυνες για την υγείας μας, όπως π.χ. τα φαινόμενα της ανορεξίας που αντιμετωπίζουν πολλά κορίτσια στην εφηβεία, είτε που μας μειώνουν σαν ανθρώπινο είδος και είναι επικίνδυνες για τους ανθρώπους γύρω μας, όπως τα κρούσματα βιασμού σε γυναίκες που θεωρούνται ντυμένες προκλητικά. Εκτός από τις παραπάνω ακραίες συμπεριφορές, η ενοχοποίηση του γυμνού σώματος συνδέεται και με άλλα, λιγότερο ακραία αλλά εξίσου αρνητικά φαινόμενα, όπως:

• η αρνητική εικόνα και η ντροπή που μπορεί να νιώθουμε για το σώμα μας,
• η συνεχής προσπάθεια συμμόρφωσης σε κανόνες και πρότυπα ομορφιάς που μας επιβάλλονται χωρίς της θέλησή μας, και που ιδιαίτερα για εμάς τις γυναίκες μπορεί να γίνεται εις βάρος της εξέλιξής μας ως προσωπικότητες και ως άνθρωποι, δημιουργώντας τις λεγόμενες ‘γυναίκες – γλάστρες’.
• η αδυναμία κοινωνικής ένταξης και κοινωνικοποίησης από ανθρώπους που μπορεί να μην εντάσσονται στα πρότυπα ομορφιάς που προβάλλονται από τα ΜΜΕ αλλά παρ’ όλα αυτά μπορεί να είναι εξαιρετικά όμορφοι και αξιόλογοι με τον δικό τους τρόπο και με διαφορετικά, υποκειμενικά κριτήρια.
• η σεξουαλική καταπίεση και η προσπάθεια συμμόρφωσης στα πρότυπα που προβάλλονται από τη βιομηχανία του πορνό και του σεξ, με αποτέλεσμα το άγχος για την σεξουαλική μας απόδοση και την εμφάνιση επιθετικής ή προσβλητικής συμπεριφοράς είτε προς εμάς τους ίδιους είτε προς τον σύντροφό μας.

Θεωρώ ότι τόσο οι γυναίκες, όσο και οι άντρες, έχουν το δικαίωμα της ελευθερίας στην επιλογή να φορούν το είδος, το στυλ και την ποσότητα των ρούχων που επιθυμούν, χωρίς όμως η επιλογή αυτή να γίνεται με βάση συγκεκριμένα πρότυπα ομορφιάς και lifestyle με τα οποία οφείλουν να συμμορφωθούν, αλλά επειδή αυτό τους εκφράζει και τους κάνει να νιώθουν άνετα και όμορφα με το σώμα τους. Ταυτόχρονα είναι εξίσου σημαντικό να μπορούν να κυκλοφορούν με όσα λίγα ή όσα πολλά ρούχα επιθυμούν χωρίς να νιώθουν ανασφάλεια και φόβο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι προκαλούν σεξουαλικά, και χωρίς να γίνονται αντικείμενο κριτικής και σεξιστικών σχολίων, είτε θετικών είτε αρνητικών.

Κατά συνέπεια θεωρώ σημαντική την από-ενοχοποίηση του γυμνού μας σώματος, η οποία έχει διαβρωθεί από τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας στην οποία ζούμε και που είναι άρα σημαντικό να επαναδιεκδικήσουμε μέσα από παρόμοιες δράσεις γυμνού ακτιβισμού. Συμμετέχω επίσης στη Διεθνή Γυμνή Ποδηλατοδρομία που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη κάθε πρώτη Παρασκευή του Ιούνη. Ελπίζω ότι μέσα από αυτές τις δράσεις, περισσότεροι άνθρωποι, άντρες και γυναίκες, θα μπορέσουν να αποδεχθούν και να αγαπήσουν το γυμνό τους σώμα και να αισθανθούν τη χαρά που συνδέεται με την ανάγκη όλων μας να νιώσουμε όμορφα και άνετα μέσα στο ίδιο μας το σώμα, το οποίο είναι ό,τι πιο φυσικό και αθώο διαθέτουμε.

Η εμπειρία συμμετοχής μου σε μια γυμνή βόλτα μέσα στην πόλη επιβεβαίωσε τα παραπάνω συναισθήματα και με έκανε να νιώσω πολύ όμορφα, να νιώσω ελεύθερη και να έρθω πιο κοντά στο σώμα μου. Αν είχαμε τη δυνατότητα και μπορούσε να θεωρηθεί αποδεκτό, θα ήθελα να συνεχίζαμε τη γυμνή βόλτα για περισσότερη ώρα. Επιπλέον είναι μια εμπειρία που θα τη συνιστούσα να τη δοκιμάσουν όλοι, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και σωματικής διάπλασης!







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου