Κρέμασα στο λαιμό μου ένα κοχύλι

Κρέμασα στο λαιμό μου ένα κοχύλι,

για να βάψω το στήθος μου με τις μυρωδιές και τα χρώματα της θάλασσας

για να δροσίζει με τον αγέρα του τα διψασμένα μου μάγουλα

για να του μιλάω για όσα μέρη επισκέφτηκα πριν το συναντήσω και για όσα μέρη θα επισκεφτώ μετά

για να σκεπάζει με τη γαλήνη του τα ανήσυχα βράδια μου

για να με καλεί η ομορφιά του να δημιουργώ τις πιο δύσκολες μέρες

για να μου μαθαίνει η απλότητά του πόσο όμορφος μπορεί να γίνει ο κόσμος

γιατί κρύβει μέσα του τα μυστικά των ανθρώπων που ξάπλωσαν δίπλα του

γιατί κουβαλάει πάνω του τη σκόνη των ανθρώπων που περπάτησαν ξυπόλητοι

για να μου υπόσχεται τις εκπλήξεις που θα συναντήσω στα επόμενα ταξίδια μου

για να είναι η πυξίδα μου σε όσα μέρη μου είπες ότι θα με πας αλλά δεν πρόλαβες ακόμα

για να γίνει το μοναδικό αντικείμενο που θα με συνοδεύει όταν περπατάω δίπλα στη θάλασσα

για να αντικρίζω την αντανάκλαση των αστεριών που έχουν καθρεφτισθεί πάνω του

για όλα τα πρωινά που ξυπνήσαμε χαϊδεμένοι από την αλμύρα της θάλασσας

για να ρίχνει θαλασσινό νερό πάνω στο ζεσταμένο από τον ήλιο μέτωπό μου,

για να ιχνηλατήσω μαζί του τις γραμμές του προσώπου σου και του σώματος,

για να ψιθυρίζει όλα όσα δεν μπορείς να με ρωτήσεις και όλα αυτά που δεν μπορώ να σου πω

για να με ξυπνάει με ιστορίες από όλα τα μέρη του κόσμου

για να αφυπνίσει με το κύμα του τα πιο τρελά μου όνειρα

για να δαμάσει με την όψη του την αγριάδα του κορμιού μου

για να μου τραγουδάει με τις μουσικές και με τις γλώσσες των ανθρώπων σε άλλα μέρη

για να μυρίζω πάνω του τη μυρωδιά σου και τη γεύση σου

για να γράφω το όνομά σου με τους κόκκους άμμου που έχουν κρυφτεί μέσα του

για να το πάρω μαζί μου στα ταξίδια μου να συναντήσει τα κοχύλια που θα βρω σε άλλες παραλίες

γιατί κλείνει μέσα του ένα κομμάτι από τα μέρη που επισκέφτηκα ως σήμερα και με κάνει να ανυπομονώ για όσα θα επισκεφτώ αύριο

για να με καλεί με το σφύριγμά του σε προορισμούς που δεν έμαθα τίποτα ακόμα

για να συναγωνίζεται με τον ήχο του τον ήχο από τους χτύπους της καρδιάς μου

γιατί μόνο αυτό ξέρει να μου τραγουδάει τα τραγούδια και τις ιστορίες των σειρήνων

γιατί είμαι παιδί της θάλασσας και αδερφή όλων των κοχυλιών του κόσμου

για να πιάνω με αυτό τα μαλλιά μου όταν δεν μου τα χαϊδεύουν τα χέρια σου ή ο αλατισμένος αέρας του πλοίου

για να μου θυμίζει το μήνυμα που μου έστειλες από την παραλία ‘στη μέση του πουθενά’

γιατί έχει ακούσει τα Σ’ αγαπώ σε όλες τις γλώσσες του κόσμου

για να μου μιλάει και να με χαϊδεύει τα βράδια που θέλω να μείνω ξύπνια μέχρι το πρωί

για να μου μεταφέρει τις σοφίες και τους θρύλους της θάλασσας

για να ακούω το γέλιο και το κλάμα των ανθρώπων που ταξιδεύουν χωρίς πατρίδα

για να εξαγνίσει από πάνω μου την αδικία του κόσμου που δεν μπορώ να αλλάξω

για να μου λέει ότι τα ωραιότερα μέρη είναι όσα δεν επισκεφτήκαμε ακόμα, και τα ωραιότερα πράγματα είναι όσα δε ζήσαμε ακόμα.

http://www.iloveshelling.com/blog/